غربی ها نگران روی کار آمدن دولت اسلامگرا در سودان هستند؟
تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۰۱۹۳۶
استراتژی و راهبردی که برخی قدرت‌های بانفوذ خارجی در سودان دنبال کرده‌اند این است که اجازه ندهند حکومتی مبتنی بر بنیادهای فرهنگی سودان در این کشور شکل بگیرد. از سال ۲۰۱۹ نیز قدرت‌های خارجی بانفوذ کوشش کردند از بین نیروهای نظامی که می‌توانند زمام امور را در اختیار داشته‌باشند، کسی را تقویت کنند که بتواند برای سال‌های متمادی مانع تاثیرگذاری فرهنگ سودان بر ساختار حکومت شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
الگوی هر دو ژنرال الگوی مصری است و قصد دارند مشابه عبدالفتاح سیسی که بعد از سرنگونی حسنی مبارک، علیه حکومت غیرنظامی کودتا کرد، بتوانند خود را به عنوان حاکم مادام‌العمر در کشور تثبیت کنند. این دو ژنرال می‌بینند که علی‌رغم تمام خفقانی که در مصر حاکم هست، هیچ یک از رسانه‌های مدعی آزادی در غرب، وضعیت این کشور را منعکس نمی‌کنند و دولت‌های غربی و کشورهای ثروتمند عربی با تمام توان از حکومت سیسی حمایت می‌کنند. در شمال آفریقا اکنون رویارویی میان جریان‌های اسلام‌گرای اخوانی و وهابیت هم جاری است. درست مشابه مصر، اخوان‌المسلمین نفوذ زیادی در سودان داشت. جریان‌های وهابی در سودان از حاکمیت نظامیان در این کشور حمایت می‌کردند تا اجازه ندهند که اخوانی‌ها در این کشور به قدرت برسند. در حال حاضر حزب و جمعیت اسلامی قدرتمند و منسجمی در سودان فعالیت نمی‌کند. اما بستر فرهنگی در این کشور آماده این است که اگر زمانی انتخابات در این کشور برگزار شود و قانون اساسی جدیدی نوشته‌شود، اسلام‌گراها بیشترین تاثیر را در حکومت آینده سودان داشته‌باشند.
نگرانی غربی‌ها در مورد سودان این است که یک حکومت اسلامگرا در سودان روی کار بیاید. در نتیجه آنچه در سودان شاهد هستیم، هر چند درگیری داخلی میان دو جنگ‌سالار با جاه‌طلبی دیکتاتوری است، اما زمینه آنچه در این کشور رخ می‌دهد به دلیل تلاش کشورهای خارجی برای دور نگه داشتن جریان‌های اصیل مردمی از مشارکت در قدرت این کشور است.
کشورهای صاحب منافع در سودان، چه غربی‌ها و چه کشورهای عربی منطقه، عمدتا دنبال این هستند که اجازه ندهند به هیچ‌وجه رای‌گیری در آینده نزدیک در این کشور اتفاق بیفتد. تصور غربی‌ها این است که اگر انتخابات آزادی در سودان اتفاق بیفتد، مشابه آنچه در مصر یا عراق رخ داد، تکرار شود. البته هیچ کس علاقه‌ای ندارد که بحران سودان به یک جنگ منطقه‌ای تبدیل شود. جنگ در شمال آفریقا هزینه کلانی در بر خواهد داشت. عبدالفتاح برهان و محمد حمدان دقلو، هر دو مهره‌های سوخته محسوب می‌شوند و محبوبیتی در میان مردم ندارند و تا پیش از این درگیری‌ها مردم به صورت روزانه و هفتگی علیه حاکمیت نظامیان در کشور تجمع و اعتراض می‌کردند. هدف نهایی دولت‌های با نفوذ خارجی این است که بتوانند گزینه سومی را از میان نظامیان قدرتمند سودانی به جای این دو مهره سوخته تعیین کنند که بتواند علاوه بر پایان درگیری جاری در این کشور، قدرت را به صورت کامل در اختیار بگیرد و مشابه عبدالفتاح سیسی در مصر، جلوی برگزاری انتخابات آزاد را در این کشور بگیرد.
23302
کد خبر 1758218منبع: خبرآنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۰۱۹۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دستاوردهای جهاد افغانستان را حفظ می کنیم
طالبان در بیانیه‌ای به مناسبت 8 ثور/اردیبهشت، سالروز پیروزی مجاهدین بر حکومت کمونیستی در افغانستان نوشت «سی و دومین سال پیش در چنین روزی، پس از 14 سال مبارزه پدیده شوم کمونیسم و در کنار آن شوروی در کشور ما شکست خورد و ملت مجاهد افغان توانست آخرین اداره کمونیستی را سرنگون و کشور را به گونه کامل آزاد سازد».
این بیانیه افزود: «هشتم ثور 1371 هـ ش روز کامیابی و آزادی مردم افغانستان است که قربانی‌های ملت مجاهد نتیجه داد و مردم و کشور ما از شر هیولای کمونیسم نجات یافتند».
طالبان همچنین در این بیانیه کودتای کمونیستی 7 ثور در سال 1357 را نیز روز سیاه افغانستان نامید و تأکید کرد: «کشور ما پس از 20 سال جهاد از یک اشغال دیگر نیز آزاد شد و نظام اسلامی برقرار گردید، بنابراین طالبان با تمام توان تلاش می‌کند تا ثمره قربانی‌ها و مبارزات چندین ساله ملت ما یکبار دیگر ضایع نگردد و نظام اسلامی را که آرمان شهدا است، به گونه کامل نافذ می‌کند».
کودتای هفتم اردیبهشت توسط حزب دموکراتیک خلق افغانستان منجر به روی کار آمدن حکومت کمونیستی در این کشور شد. حکومت کمونیستی که برای تحمیل عقاید الحادی و مارکسیستی بر مردم افغانستان تلاش می‌کرد، اما با واکنش جدی مردم روبه‌رو شد و رفته‌رفته قیام‌های مردمی در این کشور شکل گرفت.
وقتی نظام «داوود خان» براثر کودتای کمونیستی سقوط کرد و چپی‌ها به قدرت رسیدند، با شکل‌گیری آهسته‌آهسته مقاومت در برابر آنها، سربازان روس برای حمایت از نظام دست‌نشانده‌شان وارد افغانستان شدند.
در نهایت مردم متدین افغانستان پس از 14 سال جنگ و مقاومت، حکومت کمونیستی و ابرقدرت تا دندان مسلح را شکست دادند و هشتم ثور سال 1371 نیروهای مجاهدین آخرین سنگر حکومت کمونیستی در کابل را تصرف کردند.
باشگاه خبرنگاران جوان افغانستان افغانستان
دانشجویان سال سوم دانشگاه‌ها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند